Deze zomer konden voor het eerst op grotere schaal straten in de gemeente Groningen zich aanmelden voor een leefstratenexperiment. Een leefstraat is een straat die tijdelijk anders ingericht wordt, waarbij de auto’s uit de straat blijven en waar mede door de vrijgekomen ruimte de inwoners van de straat ruimte hebben voor activiteiten, spelen, bankjes, tafels.
Het idee is zo’n zes jaar geleden komen overwaaien uit de Vlaamse stad Gent, met name een artikel in de Volkskrant ‘Auto’s eruit, kunstgras erin‘ zorgde toen voor bekendheid en interesse in Nederland op. De stad Gent is al die jaren nog altijd zeer actief met leefstraten, getuige de pagina op hun website.
Uit de media begreep ik dat er in een viertal straten in stadsdeel zuid van Groningen deze zomer in een leefstraat zouden worden omgevormd en nu het eindelijk weer een lekkere dag was, wilde ik even bij de leefstraten langsfietsen. De J.H. Diemersstraat, de Reviusstraat, de de Savornin Lohmanlaan en de Mozartstraat. Die straten waren gekozen uit de inzenders van de oproep van de gemeente voor deelnemers.
In de eerste twee weken van de schoolvakantie was van de J.H. Diemerstraat in de Hoornse Meer een leefstraat gemaakt, maar toch zie je er nog wat van: Een kruidentuintje die rondom een boom is gemaakt, nieuwe beplanting in de boomspiegels en nestkastjes en bijenhotels aan de bomen. Bij toeval kon ik in de straat ook even praten met één van de initiatiefneemsters. De straat had erg veel plezier beleeft aan de Leefstraat. Iedere dag waren er activiteiten voor de kinderen, die sowieso ’s ochtends meteen met elkaar in de straat gingen spelen. Er was een gezamenlijke barbecue, er werd veel samen gegeten en ook de volwassenen hadden activiteiten.
De volgende straat op het lijstje was de Reviusstraat. Althans… In de eerste berichtgeving bij OOGtv werd die straat genoemd als deelnemende straat, maar in latere items in andere media werd die straat niet meer genoemd. Waarom is mij niet duidelijk. Duidelijk is wel dat de straat wel een leefstraataanpak kan gebruiken.
Al in de Diemersstraat begreep ik dat de inwoners van de de Savornin Lohmanlaan besloten hadden af te zien van hun leefstraatexperiment. In tegenstelling tot de initiatiefnemers van de Diemersstraat hadden ze breed in de wijk reclame gemaakt voor hun initiatief en iedereen uitgenodigd te komen. Nu vreesden ze gezien de heropleving van de coronapandemie toch niet voldoende zitruimte te hebben voor bezoekers. Maar als je kijkt wat een asfaltvlakte de de Savornin Lohmanlaan is, dan is het te hopen dat er snel een nieuw initiatief komt. Of misschien mag de gemeente sowieso wel kijken of er niet asfalt uit kan en groen of bankjes of speelruimte erin.
Als laatste ging ik naar de Mozartstraat. Volgens het artikel in het Dagblad van het Noorden zou deze week de leefstraat gehouden worden, maar in de hele straat wel auto’s en geen bankjes, springkussen, en andere mooie voorwerpen. Een aantal straatbewoners konden me echter vertellen dat de leefstraat aanstaande zaterdag zou beginnen, en twee weken zou duren. De bewoners – met kinderen – verheugden zich op de leefstraat. Dus daar moet ik nog heen, de komende weken.
Al geruime tijd zet ik mij in voor het idee van leefstraten in Groningen. Dat begon rondom het verschijnen van het bovengenoemde artikel in de Volkskrant waarna ik met D66, Student en Stad en de Partij voor de Dieren een motie indiende in de gemeenteraad. Lees meer daarover bij RTV Noord.
Vrij snel na het aannemen van de motie was de eerste Groningse leefstraat een feit: De Gerbrand Bakkerstraat:
Maar na het initiatief in de Gerbrand Bakkerstraat volgde weinig nieuwe straten, maar in de Grote Appelstraat volgde in 2017 nog wel een leefstraat. De initiatiefneemsters waren al sinds het aannemen van de motie enthousiast, maar hun verzoek was in een diepe la terecht gekomen totdat een actieve ambtenaar die er figuurlijk weer uit hielp. Misschien was deze leefstraat ook wel permanenter dan de andere en zou je het ook kunnen zien als een herinrichting van een straat.
Na de Grote Appelstraat bleef het stil. Geen leefstraten ontstonden meer, tot teleurstelling van mij. Waar hadden we anders een motie ingediend. Was er geen animo? Of waren mensen er niet mee bekend? Worden initiatiefnemers wel voldoende ondersteund? En waarom wordt het niet als in Gent gewoon standaard onderdeel van het beleid? Daarom diende ik in juli 2020 een nieuwe motie in, waarin ik, nu samen met PvdA, PvdD, Student & Stad en D66 vroeg om ‘verankering, borging en inbedding van de leefstratenaanpak in Groningen en om ‘de informatievoorziening aan inwoners over de mogelijkheden van leefstraten te vergroten met als doel het aantal leefstraatexperimenten te verhogen’
Eindelijk volgde er in april van dit jaar eindelijk goed nieuws:https://twitter.com/bennileemhuis/status/1380533363019292684?s=20
Van de aangekondigde 2, werden het er toch 4 leefstraten, maar omdat er toch 2 niet doorging, zijn we weer terug bij de toegezegde 2. Nou ben ik daar heel blij mee en zeker zijn de inwoners van de straat er blij mee. Maar als ik eerlijk moet bekennen, dan vind ik het traag gaan, en vind ik het aantal leefstraten dat de gemeente Groningen realiseert wel erg mager. Als je bedenkt (zie het Volkskrantartikel) dat een stad als Gent er jaren geleden al tientallen leefstraten per jaar kende, en er zo’n brede politieke wens leeft om dit beter in te bedden in het gemeentelijke beleid, dan zou je hopen dat de gemeentelijke organisatie wat meer werk ervan zou maken, de mogelijkheden breder uit zou venten en meer ambitie mogen tonen om dit tot een vast onderdeel van het gemeentelijke werk te maken.
Benni Leemhuis 