Er is iets vreemds aan de hand. Bert Westerink verkondigt al een tijdje dat het niet zo best is gesteld met de net-ettiquette. Anonieme reaguurders, spelen op de man, hapsnap reacties en ongefundeerde kritiek zijn online aan de orde van de dag en deze oud-CDA’er en oud-wethouder van Groningen, Delfzijl en Woerden maakt zich daar in mijn ogen terecht zorgen over. Aan hem hou ik trouwens ook goede herinneringen over uit de tijd dat wij samen in het bestuur van de stedenband Groningen – San Carlos zaten.
Via de GIC werd ik vandaag gewezen op een blog dat Westerink afgelopen zaterdag schreef op financieel-Groningen. Als ik die blogsite zo bekijk is het mij meestal niet duidelijk wat er financieel is aan de posts, maar bij het laatste bericht van Westerink ontgaat mij dat geheel.
Hoewel het niet helemaal duidelijk is waar Westerink nu precies over schrijft, zal ik toch maar even reageren. Want wil hij nou iets zeggen over Mariko Peters – waar mijn partij sneller en duidelijker had moeten reageren – of over de Kolencentrale in de Eemshaven– waar na de uitspraak van de Raad van State ook ik op een bouwstop zou hebben gerekend – of dat hij kritiek wil uiten op GroenLinks in de stad Groningen, en in het bijzonder op mij. Over die eerste twee ga ik niet, maar over mijn optreden als gemeenteraadslid ben ik aanspreekbaar.
Guerilla Gardening en Bijensterfte
In elk geval trekt Westerink fel van leer over een actie die een aantal Guerilla Gardeners in april deed om aandacht te vragen voor groen in de stad en voor het probleem van de bijensterfte. Blijkbaar ergert hij zich er al maanden aan en moest het uiteindelijk in een bozige blogpost aan de kaak worden gesteld.
Het lijkt erop dat Bert Westerink het vraagstuk van de bijensterfte niet zo belangrijk vindt en dat mag. Blijkbaar verontrust het hem niet dat al enige jaren veel bijen sterven en dat de afgelopen winter 1/3 van de bijenvolken in Nederland is gestorven, terwijl ze van groot belang zijn voor de voedselvoorziening in de wereld. Maar wat hem nog meer lijkt te storen is dat ik meedoe met iets dat lijkt op actie – en dus buiten-parlementaire actie zou zijn – terwijl ik als raadslid juist mijn werk in de raad zou moeten doen.
Nu lijkt het er vooral op dat Westerink het karakter van Guerilla Gardening ontgaat, namelijk een groep enthousiaste mensen die samen gedurende een paar uur op een braakliggend terrein bloemzaden zaaien en een bijenhotel maken. Niks illegaals of duisters aan. Maar juist van een man als Bert Westerink, die tien jaar wethouder is geweest in Groningen, zou je verwachten dat hij eerst even zijn beweringen controleert. Waar hij het volgende schrijft:
“Benni Leemhuis moet dan ook niet net doen of hij een actievoerder is. Hij moet een motie indienen en in de raad zijn gelijk halen. Hij is een salon-ecotoerist.”
Want los van al het voorgaande: Die motie heb ik ingediend.
Bij het debat over de voorjaarsnota eind juni diende ik daarover met 3 andere partijen een motie in, die met 32 voor en 6 stemmen tegen werd aangenomen. Dat is bij voorbeeld terug te vinden in de verslagen in de raad, en op sites die daarvoor in het leven zijn geroepen zijn.
En er is meer over bijensterfte. In april stelde ik met collega Annie Postma en met Jan Seton, de fractievoorzitter het CDA ook vragen over bijensterfte. En niet alleen door vragen te stellen bereikte GroenLinks wat. De vaste regel dat als er iets gebouwd wordt, er altijd groencompensatie wordt gedaan in de gemeente Groningen, zorgt er voor dat er ruimte voor groen en dus ook voor bijen blijft.
Het lijkt erop dat de zorgvuldigheid in deze haastige tijd van social media en hyperigheid het eerst sneuvelt, en dat ook diegene die zich daar zorgen over maakt ook wel eens de plank mis slaat.
Blijft voor mij nog maar één serieuze vraag hangen: Wat is eigenlijk een salon-ecotoerist?
Benni Leemhuis 