Verbetering Jongerenhuisvesting en meer maatwerk

Afgelopen zaterdag zond het acht uur journaal van de NOS een item uit over de toename van het aantal studenten dat in woonwijken als Vinkhuizen in gezinswoningen komt wonen. Hoewel het item niet meteen nieuws kan worden genoemd, omdat de berichten uit die wijk al langer bekend zijn, gaat het hier om een serieus onderwerp dat veel mensen raakt.

Het punt is dat je in de discussie rond jongerenhuisvesting in Groningen het vraagstuk op twee manieren kunt benaderen. Op macroniveau is het beeld dan: “Groningen wordt er rijker van dat jongeren, gezinnen en ouderen door elkaar leven. Iedereen moet kunnen wonen waar hij zelf wil.” Op een microniveau kun je echter weer horen: “Als ik om zeven uur moet opstaan heb ik veel last van mensen die om twee uur ’s nachts met lawaai thuis komen en muziek aanzetten in het huis naast mij.”

Zoals gezegd kwam in het acht uur journaal niet veel nieuws langs. Dat blijkt ook uit verslaggeving van de Universiteitskrant en uit opmerkingen van het raadslid voor Student en Stad, Rebecca Krüders bij die UK. Wat van belang is, is dat we in Groningen sinds februari bezig zijn met het zoeken naar oplossingen van de knelpunten in de jongerenhuisvesting. Aan de ene kant verbetering van de woonomstandigheden van jongeren, aan de andere kant zoeken naar een manier waarop jongerenhuisvesting niet tot onacceptabele overlast leidt.

Bij de start van het participatieproces in februari heeft GroenLinks ook een aantal voorstellen gedaan, die meer en meer gehoor krijgen. De 15% norm, waarbij niet meer dan 15% van de huizen in een straat voor jongerenhuisvesting gebruikt mag worden is veel te star. Aan de ene kant zijn er straten en woningtypen, waarbij dat percentage best omhoog kan. Aan de andere kant zijn er straten met huizen, zoals die gebouwd zijn net voor of na de oorlog, die eigenlijk ongeschikt zijn voor intensieve bewoning. Het college van B&W heeft toegezegd om het voorstel om tot maatwerk te komen te betrekken in de plannen die in het najaar zullen worden gepresenteerd.

Het is in elk geval in de afgelopen maanden duidelijk geworden dat de nieuwbouw van 4500 permanente wooneenheden voor jongeren noodzakelijk is. Het is niet alleen nodig omdat er ook in september weer een stijging van 13% van het aantal studenten wordt voorspeld, maar ook om de problemen die ontstaan in sommige wijken op te kunnen lossen. Maar het is ook van groot belang nu uit de gemeenterekening 2009 blijkt dat jongeren onder 23 jaar een zeer geringe slagingskans hebben om een woning te bemachtigen in de sociale woningbouw. Het zou zelfs kunnen zijn dat als we de optelsom van deze drie nemen, het aantal van 4500 wooneenheden voor jongeren niet toereikend zal blijken te zijn om de vraag naar goede woningen voor jongeren te beantwoorden.

Verbetering van het aanbod van woonruimte voor jongeren zal ook leiden tot een afname van de vraag naar te dure kamers, aangeboden in woonwijken en woonhuizen die daar niet geschikt voor zijn. Verbetering van woonruimte voor jongeren betekent daarom ook dat de druk op sommige woonwijken zal verminderen.

Advertentie